De kop is eraf. Het begin niet gemist. Een niet onbelangrijk onderdeel. Zonder begin geen einde, maar eenmaal begonnen is het eind vaak zoek. De start voor een sprint en het eind van een triatlon of misschien wel de drievoudige versie daarvan. Extremer kan ook nog. Het bestaat, hoeft niet voor mij uitgevonden te worden. Mijn voorkeur gaat echter uit naar de vijf- of tienkilometer terraszitten qua verplichte nummers. Al die verder zo gewenste lichamelijke inspanning doe ik wel in mijn vrije tijd, of niet, maar dat is aan mij.
Er zijn slechtere maandagen geweest. Meer dan de voldoening valt er trouwens niet te verdienen en dat is een moeilijk concreet te maken persoonlijke beleving. Ik mag nu best achteroverleunen van mezelf, maar weet ook, dat ik dan morgen ineens geen voldoening meer voel over de start van vandaag, ondanks dat ik voldaan heb aan mijn targets. Wanneer is dat begonnen, dat ik vrij vallende tijd niet meer mag verlummelen?? Was het in Frankrijk of al aan de Gracht? Calvinistisch geïnfecteerd door een rasechte Brabantse .... Zoiets zal het zijn. Een regelrechte 'contradictio in terminis'. De werkelijkheid laat het menselijke voorstellingsvermogen toch iedere keer weer met gemak achter zich. Tijd voor een uitgebreid, warm bad. Helaas slechts letterlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten