Ik baal. Ik baal van het balen. En dat balend balen maakt de boel d'r niet beter op, daar baal ik van! Balen met een Droste-effect. Niks vreemds aan, want al jaren eerder normaal dan uitzonderlijk. Ik had er alleen geen last van, zoals weinig me raakte. Ik begin er echter een beetje genoeg van te krijgen en dat staat meestal garant voor ingrijpende gevolgen. Het begrip, voor hoe het allemaal loopt of vooral niet loopt, wankelt op z'n laatste tenen. Het knopenhakkend zwaard hangt te bungelen aan het laatste zijden draadje. Ergens wordt het eens diep ademhalen, dan eens goed rammelen met het hoofd, de bittere pil doorslikken en eindelijk weer leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten