Het gaat niet van harte en had het dat wel gedaan, dan zou ik zwaar aan mezelf hebben getwijfeld. Gelukkig gaan veranderingen tergende langzaam. Hoort wie hier wat zegt! Andere wereld, ander besef. Je zou toch 's morgens niet moeten opstaan en compleet anders tegen het leven aankijken, dan dat je 's avond onder de dekbedden bent gekropen. "Hè, hallo, wil u zich ff voorstellen en dan als de sodemieter uit mijn badkamer verdwijnen?" Nee, het "O ja, dat ben ik" is al bijna meer dan ik 's ochtends kan verdragen.
Met meer of minder tegenzin afgedaald voor mijn eerste koffie, zou wat mij betreft echter wel de telefoon mogen gaan en een van mijn makelaars mij mogen verrassen met de mededeling, dat de avond ervoor een serieus bod uitgebracht is op de blok aan mijn been. Ik zou, nog voordat het melkpannetje op het vuur staat, fluitend de kelder induiken voor een door de jaren bevuilde fles vuurwater. Of spontaan jodelen. Misschien wel allebei. Dat zou werkelijk geen punt zijn. Het zou mijn dag niet verstoren, mijn wereldbeeld herstellen en dan zou het zelfs mogen regenen. Zó!!
Maar het sneeuwt en de telefoon was het zoveelste bedrijf, dat pretendeert beter te zijn dan de concurrentie en daar door mij voor betaald wil worden. Dat vuurwater laten we voorlopig nog maar in de fles maar die veranderingen in de mij omringende buitenwereld zijn van harte welkom. Liever gisteren dan vandaag, dan kan ik tenminste gewoon blijven zoals ik ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten