Het zal ruim een jaar geleden zijn geweest, dat ik vond dat eindelijk maar eens ingegrepen moest worden. De natuur deed niet wat je zou mogen verwachten, moest dus maar een handje geholpen worden. Verwijsbrief gehaald bij de huisarts. Een verwijsbrief voor het regiohospitaal hier links om de hoek. Ik voor de zekerheid vragen of dat wel werkte. "Ja, natuurlijk, geen enkel probleem."
Die verwijsbrief heeft vervolgens iets van zes maanden op mijn bijkeukentafel rondgezworven tot ik op een maandagochtend dacht: "Laten we eens een afspraak maken." Regioding, niks te doen, snelle behandeling ..... mooi, niet. Afspraak werd 3 maanden verderop geprikt. Soit, een paar maanden meer of minder, daar moest ik nu niet moeilijk over gaan doen. Een maand geleden was het zover. De specialist wierp een blik op het gevraagde en zei in minder dan één minuut: "Daarvoor moet u in Limoges zijn, dat kan hier niet!" Dankjewel, alstublief, 45 euro.
Het maken van die vervolgafspraak (Ahum...) duurde bijna driekwartier maar gaat vanmiddag al plaatsvinden. Ik schat in: 35 minuten heen, 40 minuten wachten, 30 seconden consult, 15 minuten papierwerk en 35 minuten retour met een papier voor een vervolgafspraak, mogelijkerwijs de behandeling .... En voor 45 euro doen die het niet. Wedje maken??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten