De conditie krabbelt langzaam weer op. Na de afwas van gisteren, vandaag een schoon aanrecht en dat stimuleert tot een inbreng bij het bereiden van een maaltijd, die het opentrekken van een instant produkt overstijgt. Wat ik dan mis is het glas koele witte wijn wat daar jaren standaard bij hoorde. Het is niet meer dat me de rillingen over de rug lopen bij het idee aan alcohol in het algemeen en wijn in het bijzonder, maar het idee staat me nog steeds tegen. Raar hoe een dergelijk mechanisme werkt. Je zou toch denken, dat het gezien de verslavingsklinieken moeilijker zou moeten zijn om ergens van af te komen wat jaren lang tot je gewoontes heeft behoort. In mijn geval was het bijna zoiets als een druk op de knop en afgelopen uit.
Heel af en toe weer een glas wijn, vaak sterk verdund met water en onlangs bij de Chinees een halve liter duits witbier. Volgens de theorie zou ik dan weer in oude gewoontes vervallen, maar daar is niks van te merken. Het is nog steeds niet 'Ha lekker, een fles opentrekken!'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten