Voor het eerst sinds mndn achter het raam van de Starbucks (da's de tweede keer. Mag ik ff vangen?) vandaan mensen op de piata Mare gade geslagen. Jaloers op het tempo waarop ze passeren. Dat zit er op het ogenblik niet in. Waar Mariana degene was, die meestal een beetje achter me aan tsjokte, was ik het die het vandaag, mn bergop, niet trok. Confronterend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten