Weer een oude leeftijdskwaal erbij. Het schijnt te wennen. Van het ene apararaat naar het andere, kin opleggen, voorhoofd aanleunen en recht vooruit kijken. Iets met een gel achter in de oogbal. In feite nog nooit van gehoord. Maar niks geen blijvende schade naar verloop van tijd. Zie gewoon vogelachtige zwermen tegen een strak heldere achtergrond. Is de omgeving drukker, valt het niet zo op.
Nou hebben we dat ook weer gehad. Me getrakteerd op Latte, verse jus en wat crême brûlé taart hette. Was niet verkeerd.
Na een paar keer door de koude buitenlucht begon in het café het interne gebibber. De kou is fysiek niet meer aan mij besteed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten