De dag begon veelbelovend. Afwas aangepakt. Een overzichtelijke klus. Tegen het einde van de afwas was het interne gerammel vandien aard, dat iets fatsoenlijk vasthouden, bijv. om af te drogen, niet meer tot de mogelijkheden behoorde. Bed in en de boel uit laten razen.
Dat heeft zeker een uur geduurd. Daarna slaat de slaap toe. Je kunt het geen siësta noemen, het is een comateueze slaap. Een zware slaap. Alsof een container op me lag. Ergens wordt je dan wakker, één of twee uur later en bent te belabberd om uit bed te stappen of de ogen open te houden. Temperatuur is aan de hoge kant en is ws hager geweest.
De weg naar de keuken is het gewaggel en gestommel van iemand, die teveel heeft gedronken. Het verplaatsen van een bord of kop is teveel gevraagd. De koffie moet wachten. Twee clementines pellen, ze pellen slecht dit jaar, is een afmattende bezigheid. De hele toestand trekt langzaam bij, maar duurt nog de nodige uren voordat alles -op de energie na- weer een beetje normaal functioneert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten