Het wil ff niet met woorden. Teveel met mezelf bezig. Gaat beter. Sleept nog na. Opkrikken maakt geen deel meer uit van mijn sterke kanten. Morgen een nwe week. Misschien dat kleine duwtje om de boel aan het rollen te krijgen? Zien dat we de combi moeten-willen-kunnen weer enigszins functioneel krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten