De hakken willen niet uit het zand. De overgang van de feestdagenheisa naar een meer normale dagelijkse activiteit heeft er weining trek in. Alsof ik net terug ben van een lange vakantie. December was echter verre van vakantie en dat gaat januari ook zeker niet worden. D'r zal vast iets van gewenning bij zitten. Soms denk ik, allez aan de slag, volgens mij kan het. Een drijfveer die prompt dood wordt geslagen door een vrijwel volledig afwezige conditie en dito animo. Wil wel, kan gewoon niet. Soms jaloers op de activiteit van Mariana. De kracht die de boel drijvende houdt. Een hoop loopt weliswaar niet zoals voorheen en mij lief zou zijn. Maar wie ben ik om daar wat van te zeggen??
Gaat dat na de ingreep ergens in januari ten goede veranderen? En mocht dat zo zijn: Hoelang gaat het herstel duren? Het houdt me bezig. Ik wou, dat ik het achter de rug had en iets van een feitelijke oorzaak wordt gevonden zonder dat de boel nog erger wordt dan het afgelopen jaren is geweest. Het kan nog steeds een hoop kanten op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten