Het kwakkelende fysiek en mankerende moreel hebben elkaar weer gevonden. Slechte combi. Daar kan ik de tijd van het jaar nog bovenop doen al is die invloed kleiner dan je zou denken. Het is worstelen. Een winterslaap zou niet verkeerd zijn. In de loop van de dag en dan mn de avond lijkt alles in gewenste banen terug te keren om 's ochtends bij het wakker worden de banen weer gemist te hebben. Bedenk ik 's avonds dat ik de volgende dag zin heb om iets bijzonders met prei klaar te maken, staat me dat idee de volgende ochtend tegen.
Voor dat 'iets bijzonders met prei klaar maken' kun je willekeurig wat invullen; tafel opruimen, administratie bijwerken, keuken extra beurt geven, binnenplaats winterklaar maken, etc, Vol goede moed de nacht in om met een soort kater wakker te worden. Steeds weer de hoop het handvat gevonden te hebben om de spiraal te verlaten en toch weer met lege handen eindigen. Is het van het moe-zijn of word ik er moe van?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten