Een dag om snel te vergeten. meer in bed gelegen dan er naast gestaan. En zo beroerd als de dag in z'n geheel al was, waren er momenten die er nog een schep op deden. Momenten waarop het geringste beetje activiteit of zelfs maar aandacht direct alle zekeringen liet doorbranden. Op momenten als deze mist hier een bank of luie stoel. Gevolg is dat dan altijd weer het bed het enige alternatief is. Gestrekt en met oogleden te zwaar om open te houden. Waarna het dan even beter gaat om snel weer afgebrand de wereld de wereld te laten.
Morgen is het de bedoeling om de laatste keer dit jaar naar de grote stad te gaan. Hondenvoer en iets met vaccins, mocht ik me ertoe aan kunnen zetten. Dat betekent ws zaterdag uitgeteld en oudjaarsdag hopelijk weer een beetje meer mens. Niet dat ik middernacht ga halen. Dat zou een klein wonder zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten