Eén dag op betekent tenminste één dag af. Nog steeds. Hoe soepeltjes het maandag in Sibiu ook leek, vanochtend zat ik al bij de koffie te slapen voor het scherm. Nauwelijks twee uur uit bed en nog een eind van het middaguur verwijderd. En niet dat na drie uur extra slaap de wereld ineens blaakt van activiteit. Ben je gek. Sloom sukkelend richting de avond. Het idee om iets te doen was me al teveel. Verloren dagen. En niet alleen dat. Van slag af, draai weg, draad kwijt. Het is niet ff uitschudden en verder waar we waren gebleven. Het is steeds weer terug naar 'Af' en over nieuw beginnen. Ik kan dat zo godsgruwelijk zat zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten