Lange dag. Niks geen siësta. Sociale bezigheid op zondag. Mariana uit gelaten. Zo voelt dat als we weer eens bij familie, vrienden of bekenden terecht komen. Half twee ter plekke na een uurtje rijden en half vijf weer weg. Drie uur waarin geen seconde niks is gezegd. Een waterval aan woorden mn van Mariana. Dat is thuis wel anders. Engels klept niet zo lekker. Bovendien gaat het steeds weer over dezelfde zaken. Herhaling is niet echt aan mij besteed.
Het huis waar we op bezoek waren wemelde van de jonge katjes. Allemaal fris en gezond. Dat is wel eens anders geweest. Had zo een tweetal mee naar huis willen nemen, ware er geen vijf honden geweest die je wkn in de gaten moet houden totdat ze de diertjes niet meer zien als op te jagen speelgoed. Waarna hetzelfde nog eens op de binnenplaats moet gebeuren en later in de tuin en verder. Dat is al eens tweemaal mis gegaan. Ik heb daar de tijd en energie niet (meer) voor over. We houden het maar bijna Sissi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten