Lichamelijk gaat het al een paar dagen heel redelijk. Nu is het zaak om de geestelijke gesteldheid zich daar aan te laten aanpassen. Het is met de meeste dingen, die gedaan moeten worden, nog steeds iets van afkeer, weg schuiven, ontlopen. Het is omcirkelen in afwachting van het goede moment om toe te slaan. Alsof de afwas daar op zit te wachten.
Het is jammer van die tweespalt. Op die manier vergaat nog steeds veel tijd in ledigheid. Je staat erbij en kijkt ernaar ... en laat het voor wat het is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten