Israel en de Palestijnen (of moet ik Hamas zeggen?) blijven elkaar naar het leven staan. Raketten van de een beantwoord door bommen van de ander. Vreemd genoeg wordt de aangevallene meer en meer gezien als agressor. Steunbetuigingen voor Israel zijn er mondjesmaat itt de massale steunbetuigingen vanuit de wereldwijde moslimgemeenschap ter ondersteuning van de aanval op Israel.
Miljarden westerse ontwikkelingsgelden die zeer ws vnl gebruikt zijn voor opbouw van het militaire complex van Hamas en anders verdwenen zijn in de zakken van hun leiders, die er goed van leven in dure hotels in Qatar ver van het geweld. Door het Westen gefinancierd waterleidingssysteem dat weer opgegraven is door Hmas en gerecycled tot raketten..... Een verhaal te gek voor woorden. Schijnbaar bekend maar nooit iets tegen gedaan.
Een conflict zonder rationele oplossing. Verheerlijking van het leven tegenover het nastreven van het martelaarsschap. Leven tegenover dood, waarbij de laatste in feite niks te verliezen heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten