Nog steeds uit balans. Minder rampzalig dan de dag van gisteren, maar voldoende van slag om tot weinig in staat te zijn. Boodschappen doen lukte net. Struikelend achter de kar door de paden van de Penny. Van die dagen als gisteren gooien zoveel zand in de machinerie dat de wil om bezig te zijn geheel bedolven raakt. De ene keer is het de afwas, dan het wecken en nu de afhandeling van de wijnproduktie. Ergens is de wil er nog wel, maar fysiek trek ik het dan gewoon niet. Dan is de stoel voor het Pc-scherm mijn wereld. Wereldje. De enige afwisseling vormt het bed. Ik kan mezelf dan goed beu zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten