Vandaag eens niet over was, afwas, tuin en moe-zijn hebben. Blijft de oorlog in Oekraïne over en daar is momenteel geen peil op te trekken. Mager bestaan. Kleine wereld. Hard gekrompen. Niet eens zozeer vanwege mijn geëmmer. De honden zijn er minstens zoveel debet aan als het niet meer is. De dames was al organiseren en regelen, als we weg wilden. Bobby en Ukkie hebben het reizen feitelijk onmogelijk gemaakt. En ik mis het.
Ingeleid natuurlijk door Covid-19, de reisbeperkingen en vervolgens de puinhopen op een gemiddeld vliegveld. Ik zou wel een weekje of wat weg willen. Daar heb ik iemand voor nodig, die met de honden kan omgaan, te vertrouwen is mbt afspraken en eigendommen en Mariana's planten water geeft. Mij is zo iemand niet bekend.
Alternatief is een kennel. Waar we al eens gebruik van hebben gemaakt, verlangen een anti kennelkuch vaccinatie. Is maar 6 mndn geldig en moet zes wkn, voordat de honden naar de kennel gaan, zijn gegeven. En dat met vijf honden en dan heb je het vervoer nog. In eigen beheer is dat 3x rijden ongeacht waar die kennel is. Of dat kan worden uitbesteed, zou ik niet weten.
Met de dagprijzen van jaren geleden gaat dat geintje duurder worden dan een juniorsuite in een 5-sterren hotel. En die prijzen zullen inmiddels wel gestegen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten