Op de schaal van beroerdheid zijn we een paar punten gezakt. In principe kan er weer het een en ander. Wel moe. Veel verder dan het huishouden zal het niet reiken. De eerste siësta al achter de rug. Met een beetje geluk komt vandaag eindelijk het buitenmeubilair uit de winteropslag. Weet niet wat daar een grotere rol in heeft gespeeld. Het regenachtige voorjaar of mijn steeds verder aftakelende conditie. Het zwembad is ook zoiets. Dat had normaal gesproken schoongemaakt en met helder water gevuld kunnen zijn. Een jaar overslaan lijkt me niet slim. Volgens mij heeft het rubber toch al zijn beste tijd gehad.
Het liefst zou ik in bed kruipen. Moe ben ik altijd wel. Toch is het meer een kwestie van geen zin hebben. Het raderwerk tussen de oren heeft er geen trek in. Nog steeds niet. Dat gaan we maar ff negeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten